Reisverslag 2007

Deelnemers: Dhr en Mevr DUPULTHYS, Dhr en Mevr POLLET en Dhr en Mevr COOLS die voor het verslag zorgden.

VERTREK

Op 22 mei op Schiphol om 12u10 vertrek met KLM naar Paramaribo, hoofdstad van SURINAME. Aankomst om 16u15 plaatselijke tijd (ongeveer vier uurtjes verschil) en opgewacht door onze plaatselijke projectbegeleider Ali ABDOULRACHMAN en zijn echtgenote Mavis.

De protocoldienst van het Ministerie van Binnenlandse zaken had ervoor gezorgd dat we vliegensvlug door alle controles werden geloodst.

In tegenstelling tot wat we hadden verwacht, regende het buiten pijpenstelen en na een helse rit met een busje arriveerden we in ons hotel TORARICA waar de airconditioning op volle toeren draaide.

Inchecken, kamer bewonderen, uitpakken, verfrissen en even de omgeving verkennen en ja… toch een beetje rusten van die lange reis. Ook al omdat de dag erop we om 7u30 al moesten klaar staan voor een eerste bezoek.

Met het busje werden we vervoerd naar het kindertehuis TYL TYL, een tehuis voor wezen en mindervaliden. De lokalen stonden daar volledig onder water omdat de dakgoten op verschillende plaatsen ontbraken. De aangrenzende basisschool MY TYL had ook waterlast. Al vlug bleek daar de nood aan aangepaste tafels en stoelen voor mindervaliden. Iedereen was het er al snel over eens dat we hier wel wat steun kon bieden.

Veel tijd hadden we niet, meteen doorreis naar de SIMONSCHOOL. Dit project hadden we al besproken en gesteund met de aankoop van 17 pc’s. Maar blijkbaar ontbraken daar de toetsenborden van. We stelden 170,00€  ter beschikking om meteen deze aan te kopen. Ook was er nog nood aan een naaimachine.

Ons volgend bezoek dat was gepland was de KENNEDYSCHOOL, voor doven en slechthorenden kinderen die we hadden gesteund met de aankoop van 40 aangepaste toestelletjes. De Nederlands firma OTICON die deze moest leveren bleef echter in gebreke, de prijzen waren duurder geworden en er was ook geen onderhoudsplan voorzien. Na consultatie met de audiologe van de school, werd contact opgenomen met de firma ASTRAL die wel onderhouds- en herstellingsmogelijkheden ter plaatse kon garanderen. Prijs 150,00 per stuk. Er werd een aankoop goedgekeurd voor 34 stuks en 6 stuks van 265,00€ die voor eind van het jaar moest worden afgerond.

Onze eerste dag zat erop, lekker afronden met een sober etentje en met vermoeide benen onder de lakens want ook de volgende dag moesten we klaar staan om 7u30.

Op 24.5 was er immers een afspraak met Dhr. BAETENS André (gepensioneerd burgerlijk ingenieur uit Antwerpen) die samen met Dhr. BISSCHOP Willy (pedagoog Arteveldehogeschool) enkele projecten behartigden. We brachten samen met hen een bezoek aan de E.T.O.-school DUISBURG, een school voor Elementair Technisch Onderwijs. Deze school had dringende behoefte aan machines en materiaal voor de hout- en metaalafdeling. Er was al uitgekeken op de tweedehandsmarkt in Nederland maar het transportprobleem moest nog worden  opgelost.

Van daar naar het Penitentiair Centrum SANTO BOMA – een jeugdopvoedingsgesticht waar een groep adolescenten werden opgeleid voor een bepaalde beroep te kunnen uitoefenen. Het project werd aangebracht door “leraren zonder grenzen”. Er was vraag naar een afdak voor het atelier, gereedschapskisten en algemene renovatiewerken.

Het centrum was in handen van de overheid. Vandaar dat we moeilijk hier een projectondersteuning konden verlenen.

We reisden door naar de BLAKELY-school die ons bekend was omdat we ze al hadden gesteund. Het was al een mooi afgewerkt project maar de elektriciteitsaansluiting was nog steeds niet rond geraakt. Er werd een dringende vraag gesteld naar de betalingsmogelijkheden voor de aansluitingskosten en borg.

Vandaar naar het LOTJESHUIS, een kinderhuis voor wezen van 0 tot 14 jaar dat we uitgebreid konden bezoeken en zelfs konden getuige zijn van 2 borelingen. Ook hier was er nood aan de juiste materialen.

In de namiddag trokken we naar de stichting BLINDENZORG (Louis Brailleschool). De accommodatie vertoonde nog steeds gebreken, ook omwille van de zware regenbuien.

Daaropvolgend brachten we een bezoek aan de S.O.G.K. (stichting ontspanningsoord voor gehandicapte kinderen). De directeur Frank CAMERON van de dagopvang voor personen met een verstandelijke handicap legde zijn plannen op tafel met betrekking tot de bouw van 4 units voor het bouwen van begeleid wonen voor echtparen en individuele geestelijke gehandicapten. Hij vroeg een tussenkomst voor de inrichting van een beschutte werkplaats, 2 grasmaaiers en een koelkast.

’s Avonds werden we uitgenodigd bij AUDRY, de dochter van ALI waar we een leuke ontmoeting hadden en uitgebreid en rustig over al de Surinaamse problemen van gedachte konden wisselen.

Op 25 mei vertrokken we naar de SRI BRAHMASCHOOL, dit is een basisschool met in hoofdzaak kinderen van boeren uit de omstreken. We stelden deze school al eerder een fotokopiemachine ter beschikking, banken en bloembakken. Alles werd heel nuttig gebruikt.

Meteen door naar de H.J. DEVRIESSCHOOL te SARAMACCA, een school met 120 leerlingen voor lager beroepsgericht onderwijs. De leerlingen bouwden zelf 2 klaslokalen. De lerares informatica kon nog heel wat materiaal gebruiken zoals systeemkasten, toetsenborden, scanner en printer. We werden verwelkomd met een bloementuil en kregen een houten werkstukje als relatiegeschenk mee naar huis. Het bezoek daaropvolgend aan autotechniek was een aparte belevenis.

Vervolgens reisden we door naar de stichting KINDERHUIS ‘ELIM VANDE HEER’ waar een zeer ondernemende dominee, Dhr. M. SINGH zich ontfermt over 50 weesjes tussen 0 en 21 jaar. 19 kinderen hebben geen officiële bestaan en worden bijgestaan door 6 volwassenen die instaan voor de verzorging en begeleiding. Hij probeert voor deze leerlingen alles administratief in orde te krijgen zodat ze toch naar een openbare school kunnen gaan. Hij vroeg een tussenkomst voor de verder bouw van zijn school en uitrusting. Dit bezoek had op ons een heel speciale indruk nagelaten.

Na een zware dagervaring, even terug tot rust in ons hotel..

Op 26 mei vertrokken we naar de HEILIGE FAMILIE PAROCHIE CHRISTUS KONING waar we hadden meegeholpen met de renovatie van de school en waar we het project VAN nonnenschool tot KLEUTERSCHOOL leerden kennen. Het was een interessant project dat we misschien in samenwerking met de provincie West-Vlaanderen zouden kunnen steunen. We hadden hieromtrent ook contact met Mieke BULCAEN.

Niet ver daarvandaan brachten we een bezoek aan een kindertehuis op het terrein van een  moskee waar de SURINAAMS MOSLIMASSOCIATIE zijn nood naar voor bracht. Het kindertehuis zag en oogde er heel oud en onfris uit en de meeste elektrische toestellen vertoonden grote roestplekken. De keuken was chaotisch. Ze vroegen of we konden steunen bij de aankoop van keukenmateriaal en een grote opbergkast. Ook een PC was welkom.

Op 27 mei trokken we met een gehuurd busje naar NIEUW AMSTERDAM en MARIENBURG voor een uitstap. Van op enige afstand konden we kijken naar POKIDORP, een gekraakte krot achter een kolossaal modern gebouw met een overdekt sportcomplex… het contrast was adembenemend.

Op 28 mei werden onze voorzitter en zijn echtgenote verwacht in de vroegte verwacht op Buitenlandse zaken.

Om 11u waren ze al terug en werden de werkzaamheden herstart met een laatste projectbezoek dat door BELVOSUR op de voet werd gevolgd. Het betrof de bouw van 3 bibliotheken in het oerwoud. Een initiatief van het Protestants Christelijk Onderwijs Suriname (PCOS) en het 3de ALFABUKUWOSU te BOTAPASI zou worden in gebruik genomen.  De bouw van deze bibliotheken kaderde in een uitgebreid leesproject naar de inheemse bevolking dat door de provincie West-Vlaanderen mede werd ondersteund.

In de namiddag brachten we nog een bezoek bij ALI thuis om onze ervaringen te bundelen en verder af te spreken naar de opvolging en prioriteitsvolgorde van de bezochte projectondersteuningen die werden gevraagd. Op dat ogenblik was een enorme regenbui actief…

Op 29 mei was een ontmoeting gepland met Mieke BALCAEN die vanuit de stad ANTWERPEN ondersteuning verleende naar educatieve projecten in SURINAME. Het was een leerrijk gesprek en samen met haar konden we vaststellen dat er in het binnenland nog heel grote schrijnende gebreken zijn aan onderwijsmogelijkheden. Ze engageerde zich om samen met ALI mee te zoeken naar de sociaal interessantste projecten.

Als afsluiter, een etentje bij en Chinees voor de zoveelste KIP met rijst en dan met een hotelbusje naar ZANDERIJ om he vliegtuig terug te nemen naar SCHIPHOL. Op 30 mei 12u30 plaatselijke tijd zijn we veilig geland en hiermee beëindigde onze reis.